“Mijn werk bestaat uit een assemblage van zeer diverse materialen, die volgens een idiosyncratische logica met elkaar worden gecombineerd in een installatie of in een sculptuur. In deze veelvuldigheid aan materiaal en de daarbij behorende contexten ontstaan verwijzingen naar een narratief dat zich bijna laat lezen door de (ver)houdingen die de materialen aannemen ten opzichte van elkaar. De onderlinge tactiliteit is daarbij van groot belang; het trachten te vatten van de gevoelswaarde middels een proces van intuïtie naar interpretatie tot betekenis, om zo het narratieve vorm te geven. Er ontstaat een persoonlijke theorie vol naïeve verlangens en poëtische oplossingen.
Het belangrijkste aan de logica waarnaar ik werk, is het opzoeken van de grens van het onbestaande, het verhaal dat niet verteld kan worden. Deze grens situeert zich tussen beeld en taal in. De gedachtes die hieruit voortkomen zijn in een constante beweging die ik probeer stil te zetten om tot een denkbeeld te komen”.
“De logica hierbij is niet gebonden aan één medium. Naast installaties en sculpturen maak ik ook (muur)tekeningen en schilderijen. Alles wat ik maak is verbonden met elkaar. De tekeningen geven een duidelijke inkijk in de stroom van mijn gedachten en vragen, en geven weer hoe verschillende werken uit elkaar voortvloeien. In mijn atelier ben ik altijd met meerdere beelden tegelijk bezig. Onderdelen wachten en vinden elkaar in een gedirigeerd toeval”. – Timo van Grinsven