De witte buitenkant is een atmosferisch optisch fenomeen dat kan worden aangetroffen in hoge bergen of in de poolgebieden. In het alomtegenwoordige wit wordt het verschil tussen de aarde en de lucht tenietgedaan, contrasten en omringende kleuren lossen op, de horizon verdwijnt. Verblind verliest de waarnemer zichzelf in een besluiteloze ruimte waar het constante wit hem omringt en zijn zintuigen versuft. 

Hoe kun je je weg vinden in een ruimte zonder herkenningspunten? 

Gewiste paden, eindeloze beginpunten, verloren functies, een uitgerekt heden, intimiteit vermengd met het publieke, verharde flexibiliteit… “blanc dehors” omarmt de vage contouren van de werkelijkheid en opent tegelijkertijd een nieuwe visie.  

Tussen tekening, beeldhouwkunst, video en installatie, verkennen de werken in deze tentoonstelling de wisselwerking tussen plasticiteit en ruimte door te spelen met verschillende materialen, beelden, vormen en schalen.  

Door middel van de eenvoudigste gebaren – overtrekken, gummen, invullen, vergroten, draaien – onthullen ze aanwijzingen in de ruimte, suggereren ze nieuwe mogelijkheden voor het herconfigureren van echte beelden en de sensaties die ze oproepen. 

Samengebracht onder de titel “Blanc dehors”, zetten de kunstenaars Hamed Dehqan, Rodolphe Delacourt, Thomas De Sousa, Axel Fourmont, Hannah Meersseman, Shahriar Shahidi, David Tobón & Sara Hernández en curator Sungyoon Ahn een uitwisseling voort die voor de meesten van hen begon tijdens hun studies aan de Académie royale des Beaux-artsde Bruxelles, met zes van hen afkomstig van de Tekenopleiding en één van de Meesters van de Tentoonstellingspraktijk.