Brusselse verzamelaars leenden een aantal werken op papier uit hun verzameling. Ze maakten elk een lijst. Sommigen herontdekten verborgen schatten die ze vergeten waanden. Met een bijna puberale opwinding vonden ze elkaar terug, wisselden van gedachten, lieten associaties ontstaan, bouwden bruggen … om van deze tentoonstelling een kabinet te maken met vluchtige grafische, een tikkeltje diabolische rariteiten. Honderden werken van kunstenaars uit diverse disciplines, verspreid over de muren, maar verenigd door het medium papier en hun kwetsbaarheid.
Een ontmoeting van werken die onze identiteit, onze verlangens en onze eenzaamheid in vraag stellen. Die tot in het diepste graven van onze ziel, ons lichaam en het innerlijke wezen dat we misschien liever miskennen.
Reizen in zachte erotische, geheime dromen; zich laten verblinden door de uitbundige, roetzwarte trekken van inkt en houtskool; zoals een voyeur, het sensuele gedartel van een clandestien koppel observeren, of nog, voluit de confrontatie aangaan met het openlijke exhibitionisme van een portret … Een visuele reis die de uitbundigheid van ons wezen, onze meervoudige identiteiten ontplooit. Bewonen wordt uitgebreid tot ‘bewonen ben je’ … Laten we ons bevrijden van onze sociale glitter, laat de maskers vallen, laten we zwerven… Intimiteit bewonen, creëert ook een doolhof, een labyrint voor de nieuwsgierige zielen; in de intimiteit van dit huis met huiselijke ruimtes vinden we studieschetsen die een collectieve utopie produceren en andere papieren als vrolijke pogingen tot minerale of chromatische abstractie, ontstaan uit het lyrisme van de kunstenaar. Het lichaam als habitat, geïdealiseerd, tentoongespreid, misvormd door demiurgische krachten. Een psychedelisch grafisch kabinet dat de toeschouwer omhult en provoceert, om er naar we hopen, tot in het oneindige van deze voorstellingen, zijn innerlijke huis, een strook van zijn ziel, zijn yin en yang in terug te vinden… Het volstaat om de knop om te draaien. De welwillende bescheidenheid van een Francis Alÿs, het naakte lichaam van een Paul-Armand Gette, de poëzie van het gebaar van een Helena Almeida, de oprispingen van een Arnulf Rainer etc. … Een oneindige, koddige maalstroom, een uitnodiging om buiten de grenzen van de goede smaak te treden.