ENSAV La Cambre werd in 1927 opgericht door architect en binnenhuisarchitect Henry van de Velde en is een van de toonaangevende kunst- en designscholen in België. Het heeft meer dan 800 studenten in 20 kunstafdelingen en werkplaatsen: Keramiek, Animatiefilm, Tekenen, Stedelijke ruimte, Grafiek, Schilderkunst, Fotografie, Beeldkunst, Conservatie en Restauratie van kunstwerken en, op het gebied van design, de ateliers Industrieel ontwerp, Textielontwerp, Boek- en papierontwerp, Interieurarchitectuur, Scenografie, Accessoires, Modeontwerp en Creatie, evenals twee grafische afdelingen – Grafisch Ontwerp, Typografie. Twee nieuwe afdelingen zijn onlangs geopend: Teksten en literaire creatie in september 2020 en Dans en choreografie in september 2021 (in samenwerking met Charleroi Danse en INSAS).

La Cambre is een kunsthogeschool (ESA) georganiseerd door de Fédération Wallonie Bruxelles. Het is lid van de Pôle académique de Bruxelles en heeft een sterke samenwerking ontwikkeld met de Université Libre de Bruxelles (ULB) voor onderzoek en bepaalde cursussen. Vele andere partnerschappen, nationaal en internationaal, institutioneel, educatief, artistiek, sociaal-cultureel, industrieel en commercieel, enz. voeden de school en maken deel uit van de structuur van haar onderwijs.

Meer informatie op lacambre.be

Lichamen, in al hun diversiteiten, zoals gezien door deze elf kunstenaars van La Cambre, voornamelijk uit de afdeling Tekenkunst, getuigen van onze veranderende wereld.

Gekneusde lichamen, uitgerekte lichamen, ontwrichte lichamen, geplooide en opengevouwen lichamen, samengestelde lichamen, wachtende lichamen, opengespleten lichamen, samengeklonterde lichamen, liefhebbende lichamen, afwezige lichamen, gesticulerende lichamen: de tekeningen die samengebracht zijn in de tentoonstelling SOME BODY STRANGE onthullen intieme, vloeiende, vreemde, fictieve, onthutsende of fantastische visies. Ze onthullen, individueel, een bijzondere gevoeligheid.

Het zijn verbluffende beschouwingen van onze realiteit en ons leven. Enerzijds verzetten ze zich tegen de veranderingen die onze maatschappij ondergaan heeft door de aangebrachte wondes uit het verleden, terwijl anderzijds ook een poëtische inkijk geboden wordt. Het zet de toeschouwer aan om na te denken over de toekomst. Tekenen, als ambacht of als instrument, is een subtiele maar gevatte inzet van tijd en ruimte.

De scherpte van het oog met betrekking tot de manier waarop het werk wordt uitgevoerd, onthult bijzonderheden en gevoeligheden die vergelijkbaar zijn met een ademhaling of een hartslag.