N’APPELEZ PAS ÇA ART BRUT is een evoluerende tentoonstelling die de collectie van het Art et marges museum een ereplaats geeft en verschillende ruimtes reserveert voor cartes blanches en nieuwe ontdekkingen. Adalberto COLARELLI is er daar één van. Deze Romeinse slager tekende in zijn vrije tijd met Oost-Indische inkt en maakte abstracte composities bestaande uit in elkaar overlopende zwarte en gekleurde patronen van grote finesse. 

ADALBERTO COLARELLI 

In 2018 nam de kleindochter van Adalberto Colarelli (Italië, 1928-1991) contact met ons op met de vraag of het werk van haar grootvader interessant zou kunnen zijn voor het Art et marges museum? De man was slager in Rome en in zijn vrije tijd wijdde hij zich aan kunst.  

Zij herinnerde zich de geur van de huiskamer, een mengeling van Chinese inkt en olieverf, met overal penselen en potjes. Toen een vriend in de museumsector rond 2018 de kwaliteit van het werk van haar grootvader bevestigde, benaderde ze instellingen gespecialiseerd in Art brut. 

Natuurlijk zijn er overeenkomsten tussen het werk van Adalberto Colarelli en dat van de surrealist Max Ernst, maar onze Italiaanse slager was autodidact. De vormen in eeuwige metamorfose? Die tekende hij met behulp van botten en stukken vlees die hij op zijn terras in polystyreen bakjes liet drogen. Ook dat herinnerde zijn kleindochter zich (gelukkig zonder geur, dankzij het gebruik van zout, dat een soort mummificatie bevorderde). Een ander verbazingwekkend feit: de kunstenaar die zijn kleuren zo prachtig combineerde, was kleurenblind. 

Hoewel het werk van Adalberto Colarelli wel tentoongesteld werd (vooral in de jaren ‘70 en ‘80), oogstte het nooit grote erkenning. De man maakte deel uit van een kring van kunstenaars die hij uitnodigde om op zondag bij hem thuis te komen eten, terwijl hij erin slaagde comfortabel te leven dankzij de opbrengst van zijn bedrijf, maar zijn vrienden zich regelmatig verplicht zagen hun rekeningen te betalen met tekeningen.  

Toen we in 2023 de tentoonstelling NOEM HET GEEN ART BRUT samenstelden, kwamen we in contact met Marta, de kleindochter van de kunstenaar. De tentoonstelling, die de grenzen van Art brut in vraag stelt, leek ons de perfecte plaats om dit werk te presenteren, in de vorm van een vraag: als Art brut een pool is, zoals Jean Dubuffet zei, hoe dicht staat het werk van Colarelli daar dan bij?